waldpiek.nl

Ja man, het is weer geregeld. Op 22 januari met een handvol zwagers weer naar de Tractor pulling in Zwolle.

Een hele koude hal, koud bier, hopelijk wat warmere patat en broodjes BSE vlees, MAAR vooral een hele hoop fans die uitbundig genieten van een HELE hoop lawaai ! En dat zit in Zwolle wel goed.

Aangezien het de afgelopen week vrij rustig was op computer gebied, maar eens 2 projecten (weer) opgestart.

Het opruimen van de garage was de eerste. Op 1 of andere manier blijft dit moeilijk, want wat een rommel. Om de zaak nu eens professioneler aan te pakken eerst maar eens wat stapelbakken geroggeld. Elke stapelbak heeft 4 laden, en daar gaat mooi wat rommel in. Vervolgens 2 dagen schroeven en bouten en andere meuk uitzoeken. Nu nog een plek op de werkbank vrijmaken om ze ook mooi neer te kunnen zetten 🙂

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, er ligt een laag troep op van heb ik jou daar. Maar we gaan vooruit……(even terzijde, als je als bedrijf dit soort onzin als reclame gebruikt, krijg ik visioenen van… het is hier helemaal niks, de service die we leveren is kloten van de bok, we kunnen geen secretaresse vinden die het langer dan 3 weken volhoudt, de deurwaarders staan in rijen voor de deur, maar we gaan vooruit !!! Yeah, right).

Project 2 is van geheel andere orde.

Ben vorig jaar eigenaar geworden van een scootmobiel. Stond iedereen in de weg, en omdat ‘ie het toch niet meer deed mocht ik ‘m voor een zacht prijsje meenemen….. (wat, moet ik ‘m zelf inladen???)

De helse machine is uitgevoerd met een 24 volt, 20 ampere electro motor. De electronica uit 1991 kan zo naar de stort want de printplaat heeft ernstig last van tinrot. De accu’s zijn leeg, maar dankzij de nieuwe accu-lader van de sint is dat geen probleem. Nu nog iets om de motor aan te sturen. Op naar Google.

Na wat bladeren op het wereld wijde web ben je er al snel achter dat voor dit soort power de enige juiste oplossing een h-bridge is. En ik kom een leuk ontwerp tegen… onderdelen besteld en solderen maar.

Om nou te zeggen dat het goed werkt… nou nee…. de ene na de andere mosfet legt het loodje. En het zijn niet de eerste de beste jongens. Maar ploffen doen ze. Na uren knutselen kan ik soms de test-motor laten draaien, maar maar 1 kant op, en meestal werkt het niet. Damn. Na verdere studie op het web blijkt dat de chip die de mosfets moet aansturen (een HIP4081A) zinniger is dan Wesley’s Yolante, dus einde van prototype 1.

Kom op een duits forum van vliegtuig-simulatoren een ander ontwerp tegen. Simpel, en heel eenvoudig aan te sturen. Kan 50 volt aan, en meer dan 30 ampere, dus de vooruitzichten zijn goed. De onderdelen zijn in bestelling.

Mocht het niet lukken dan is er ook voor zo’n 75 euro een kant en klaar kastje te koop, dus dat kan altijd nog.

Hieronder prototype1. Hopelijk bevalt ut ‘m in de prullebak…..

Jawis, na een hoop gekloot en veel verspilde uren draait eindelijk het weblog op een server alhier.

Hoofdreden om dit zo te doen was dat de plaatjes op de WordPress server niet altijd tevoorschijn kwamen, en ook de tekst van sommige verhaaltjes was soms halverwege verdwenen. Op een gegeven moment begin je je daar aan te ergeren, dus op de pc die hier al een tijd stond voor dit doel maar eens wat software geinstalleerd.

1 van de voordelen van WordPress is dat je op de ene site kunt zeggen “exporteren” en op een andere site de hele zaak weer kunt importeren, en DAT scheelt je een hoop type-werk. De plaatjes had ik al, dus wie doet je wat.

Anyway, op naar het nieuws. In deze barre tijden worden de kerstpakketten kleiner, de auto’s steeds lelijker (Nissan Joke ????), het PVV marionetten kabinet blijkt opeens uit een hoop boefkes te bestaan (dat is nieuw haha) en de stapel klussen van ome Frans wordt steeds maar langer en langer……. daar komt dan ook nog eens bij dat de mannen van “It Kypmantsje” besloten hebben om hun mooie trekker in de schuur te laten…..aarrgghhhh… hoog tijd voor een borrel 🙂

Op een mooie maandag middag belt de dochter. Lichtelijk in paniek. Ze rijdt op de afsluitdijk, en er begint spontaan een lampje te branden met daarin een accu symbooltje. Ze is onderweg naar haar tijdelijke job als au-pair in Wijdewormer dus toch wel een probleemke…..  Heit, help !  Aangezien ik er niks aan kan doen, doorrijden maar, en ter plekke maar even de motorkap open. 306’je een paar dagen aan de stroom gehad voordat ze er achter komen dat de komplete v-snaar naar de kloten is.

Plaatselijke garage met ik citeer “hele leuke jongens”  aldaar heeft er een nieuwe v-snaar op gezet, en dochter weer blij. Kosta kwanta 27 euro inclusief monteren. Scheuren maar weer met die bak.

Weekje later, weer op maandag, weer telefoon. Dochter. Nu helemaal in paniek. Er komt rook onder de motorkap vandaan. Fuck. Ze is nog niet eens bij Sneek, en nu al ellende. Aangezien ik zelf de ene poot niet eens voor de andere kan krijgen vanwege de rug is goede raad duur. Bel de wegenwacht maar.

Na een tijdje wachten stopt er een “leuke” wegenwacht, dochter mag ter plaatse lid worden, en na het inkorten van een koelvloeistof-slang die lekker op het uitlaatspruitstuk staat te sproeien zijn we weer back in bussines.

Dochter komt goed aan in Wijdewormer, iedereen weer blij, tijd voor een feestje. Helaas blijft het feestgevoel niet lang hangen…..haha…..

Op vrijdag wil ze weer naar huis. Na nog geen 10 minuten de temperatuur meter van de 306 dik in het rood. Nu is de dochter helemaal sjagarijnig. Maar… ze is lid van de wegenwacht dus bellen ….  Na bijna een uur wachten stopt er een oudere anwb vakman met een humeur als een barich. Niks niet “leuk”. De man verneukt eerst de ontluchter op de radiateur, en besluit vervolgens maar om de thermostaat helemaal open te zetten. Dochter kan weer rijden, maar krijgt een heel verhaal mee wat er zoal niet deugt aan de 306.

Annette regelt een nieuwe thermostaat, ik mag ‘m erin zetten, motortje ontluchten en karren maar weer. Hehe…..

Alle auto-ellende aan de kant, op naar de klussenlijst die steeds langer wordt.

Forget it !!  Nog geen 3 dagen later komt de zoon thuis, en begint een heel verhaal over zijn auto. Hij rijdt in een ’91 er celica met 150 pk onder de kap, maar opeens is de power verdwenen. Auto loopt en rijdt als een schijthuis.

Volgens de “repair-manual” die we van het internet trekken heeft dit scheurijzer een ecu met een diagnose uitlezing. Het komt er op neer dat je onder de motorkap in een connector 2 pennetjes doorverbind, vervolgens zet je de auto op contact en telt hoevaak het “engine”  lampje knippert. Zo gezegd, zo gedaan.  En taraa, volgens de boordcomputer is de “intake air temp sensor” defect. OK. Sensors van een ’91 er celica liggen niet op voorraad, dus besteld. Na een paar dagen een nieuwe sensor in huis alla 11 euro.

Het wordt zaterdag, vader en zoon na de koffie samen sleutelen op de oprit. Nieuwe sensor geplaatst, auto loopt nog steeds niet goed. Diagnose maar weer eens gestart. “intake air temp sensor”. Kut. Die hebben we net vervangen.

Om bij de computer te komen moet het halve dashboard eruit. Dus de zaken verdeeld, zoon begint te demonteren en ik ga even een half uurtje plat op de bank 🙂

Nadat de hele midden console is verwijderd, zie je helemaal ver weg een computertje zitten met een handvol stekkers. Wij aan het meten. Conclusie : draadbreuk.  We trekken een nieuwe draad vanaf de motor naar de computer (klinkt simpel maar begin er maar eens aan…) en weer de diagnose. “intake air temp sensor”… verdomme…..

Zoals het nu lijkt is de computer naar de filistijnen. Op naar marktplaats, en na wat sneupen koop ik voor 50 euro een ander ecu. 2 dagen later ligt deze in de bus. Plaatsen, starten en lopen !!!

Rara…. wat zien we in het onderstaande plaatje ????

Antwoord : een half gesloopte celica, de computer zit helemaal achteraan verstopt. Als je goed kijkt zie je nog net een grijze stekker hangen, die hoort erbij.

Terwijl de politici zich bezig houden met de toespraak van Wilders (zoals verwacht viel dat al weer mee), 3e rangs cabinetten met gedoogsteun en weet ik het al, houdt de gemiddelde techneut zich bezig met geheel andere dingen……

Had een benzine grasmaaier gekregen ? (achterover gedrukt komt meer in de buurt)…..
Was er meer dan zat van om met de elektrische maaier de bende bij te houden, steeds gekloot met het snoer, dus toen ik bij pake in het hok een benzinemaaier zag staan deze gelijk in de auto geladen. Deze helse machine stond al een paar jaar stil, wegens een defecte bobine.

Nieuwe bobine was de vorige eigenaar te duur, einde project.

Via marktplaats nieuwe bobine geregeld, plaatsen en maaien maar. Tot vorige week, geen slag meer. Wel vonk, dus de carburateur maar eens verwijderd. En natuurlijk zat deze tot de strot toe vol met water, rommel en andere dingen die er zoal niet thuis horen in een benzine-vergiet.

Tijd om te testen heb ik helaas nog niet gehad, kreeg via de meel een noodkreet, de site van mijn vader werd door Google als een “gerapporteerde aanvalssite” aangemerkt, dus dikke lul 3 bier, pakefrans.nl is niet meer bereikbaar. Wanneer je toch er heen wilde, werd je omgeleid naar 1 of andere poolse site…. 🙂

Deze site draait onder Joomla, was een kadootje voor ‘m voor zijn verjaardag, en heeft al heel wat bezoekers gehad om al die onzin die er op staat te lezen.

Anyway, mocht je van jouw site dezelfde meldingen krijgen : bij de site van mijn vader waren 2 bestandjes aangepast door een script-kiddie-hacker…..

config.php in de root van de site, en defines.php in de includes directory.

Wanneer je deze bestandjes opent, zie je gelijk na de <?php tag een regel onzin, dit is een base64 gecodeerd regeltje, wanneer je dit verwijdert ben je weer back in bussiness……..
Gelijk daarna de eigenschappen van deze 2 bestandjes even op “readonly” zetten.

En de grasmaaier ?? Die moet nog…….

Jawis. Van alle klussen die ik voor mezelf had uitgedokterd is er nog niet 1 af !!

Anyway, eerst even een korte terugkeer in de tijd. Afgelopen februari was er weer de European Superpull in Ahoy. Daar zijn we eerder geweest, maar het bijzondere van deze was dat alle zwagers mee zouden.

Dit is voor het eerst (afgezien van de feestjes en de verjaardagen) dat de hele club zwagers er op uit trekt, dus op zich al een mirakel. Om flink wat druk op de ketel te houden als een idioot de kaartjes besteld, toen die binnen waren konden ze zich er ook niet meer uit lullen met “te druk” , “hooi moet van het land” en weet ik wat voor gebruikte smoesjes ik in de loop van de jaren al heb moeten aanhoren. Ut gjit oan !!

5 zwagers, gooi daar nog 3 kennissen bij, en je komt op een totaal van 8 man. Dat krijg ik niet in mijn espace.

Een van de kennissen werkt in een garage, deze garage verhuurt ook busjes, dus kat in’t bakkie.

De week voor de superpull blijft ut verdomd stil. Ikke maar eens gebeld met jongste zwagertje.
Enneh, nee, ze hadden nog geen busje. Die waren allemaal verhuurd ivm de vakantie. Zit er maar niet over in, ut komt klear aldus zwagertje. Zorg maar dat je zaterdag om 3 uur een flinke pot koffie hebt, want dan zijn we er. Yeah, right 🙂

Zaterdag komt, 3 uur komt, koffie is klaar, geen busje met trekkerfans. Kwart over 3 komt en gaat, maar tegen half 4 een hoop kabaal in de straat. Ut busje is gearriveerd !! En wat voor een busje. Er kunnen 8 man in zitten en het rijdt, en daar is de kous mee af. De mannen die achterin zitten komen er blauw om de bek uit. Koud !! Busje is zo te zien gered van de sloop, maar daar was de prijs ook naar…haha…

Na wat koffie en sterke verhalen op naar Rotterdam. Halverwege even gestopt bij een tankstation voor de broodnodige vloeistoffen en broodjes bal. Even gekeken of alle onderdelen van het busje nog teplak zitten, en verder maar weer. En we hebben het gehaald ! De meeste dachten bij Lemmer al van waar zijn we aan begonnen, maar na een half uurtje was iedereen wel lawaai-doof, dus viel het best mee… echt wel….

De wedstrijd was, afgezien van een afzuiginstallatie die kapot ging (hee, dit hadden we vorig jaar al gezien, en toen vonden we het ook niet leuk!), mede dankzij tickets voor de vip-tribune, veel bier en genoeg te eten, als je van chinees houdt, weer een belevenis. Machtig om die machines door zo’n hal te horen bulderen.

De terugreis was, hoe zal ik het zeggen, bijzonder. We hebben er tegenaan geraced (nou ja, racen, 120 met de wind mee was maximaal) om in Joure te zijn voordat de plaatselijke snackboer zijn frituurpan uit had, maar we waren te laat, geen vette bek meer midden in de nacht.

Ziehier het busje. Let op de perfect passende achterklep, en de laag duct-tape rondom, om binnen een beetje tocht vrij te kunnen zitten….. foto is gemaakt met de telefoon, helaas is de rook die in een dikke pluim van het achterwiel kwam niet zichtbaar.

Stel, je hebt een dochter. En deze dochter is in het bezit van een 306 met een vage klacht. Zo nu en dan komt er “ergens voor weg” een vreemd geluid, maar niet altijd.
Aangezien de auto wordt gebruikt voor ritjes overal naar toe, en het me te koud is om buiten te sleutelen aan die ouwe meuk, wordt het klusje uitgesteld tot A, ik er zin in heb, en B, madam kan ‘m eefkes een paar dagen missen.

Er gaan een paar weken overheen, maar dan is het zover. De auto staat voor de deur, ut vriest niet,
dus samen met de jongste zoon aan het scheuren. Zoon denkt dat we weer strepen gaan trekken op het wegdek (alweer een remmentest?) maar heb ff uitgelegd dat we op zoek zijn naar een spookje.

Op naar de M, geen vreemd geluidje gehoord. Bij de M de rondweg op, optrekken, afremmen, geen geluidje. Tot ik toevallig met het rechter voorwiel over de witte streep rij. Hee, een vreemd geluid 🙂

Nog een paar keer deze actie uitgevoerd, en samen besloten dat het probleem inderdaad rechts voor zit.
Op naar huis en oppe krik.

Trek het wiel eraf, en gelijk de klauwen onder het vet. De homokineet hoes is gescheurd, en waar het vet ook zit, niet meer in de homokineet. OK. Werkplaatshandboekje erbij, blader, blader, oh shit.

Om deze hoes te kunnen vervangen, dient volgens het handboek de as, kompleet met het steunlager halverwege, helemaal te worden uitgebouwd. Binnen 5 minuten loopt een klein klusje als een gek uit op een behoorlijke klote-klus. Daar wordt ik niet blij van. Nog maar even wat sneupen op het internet.

Wat blijkt, er zijn universele stofhoezen, die zijn zo uit-rekbaar dat je ze met de smalle kant over de komplete homokineet heen kunt schuiven ! Daar wordt ik dan wel weer blij van…ha….. Scheelt je een hele hoop sleutelwerk.

Garage die elk jaar mijn auto’s (af)keurt gebeld, en deze hebben wel zo’n hoes liggen. Gelijk opgehaald en, omdat ik een grote sponsor ben bij dit bedrijf, mag ik ook het hulpstuk even lenen om de hoes erom te krijgen. Dat is nog eens service !

Het hulpstuk bestaat uit 2 delen, een afgezaagde plastic kegel die net om de homokineet valt, en een groot uitgevallen tang met 2 halve-maan bekken, die je in het rubber plaatst. Kegel een beetje vet maken, ijzer plaatsen in het rubber en duwen maar. Binnen 2 minuten zit het nieuwe rubber te plek !!!!!
Machtige uitvinding, en als dank een doos oranjekoekstukjes voor de garage-mannen. Snel verdiend 🙂

Paar weken later moeten er 2 auto’s voor de keuring. De Celica van Johnny moet eerst, maar daar hangt een kats verrotte uitlaat onder, dus alweer een autokluske. Mooi klusje als je een brug hebt, maar die heb ik niet. Heb wel een zwager met een mooi groot hok en een heftruck. En dat ziet er dan zo uit :

Hefbrug redneck style 🙂

Op de foto 2 generaties familie, de 3e generatie staat foto’s te maken…haha….

De celica wordt vervolgens zonder problemen apk gekeurd, de espace een weekje later ook.
Enige weken later is de 306 aan de beurt.

Had wel gezien dat de voorste banden niet echt nieuw meer waren, maar ik denk we horen de klap wel, ze moeten ‘m maar eefkes goed bekijken. Aan het eind van de middag een telefoontje. Kom maar weer halen.

Wanneer ik binnen kom is men nog druk aan het schrijven. 7 afkeur punten, en 2 adviespunten. Kortom, niet geslaagd met vlag en wimpel. Damn. Later meer nieuws over deze kar, staat NU op 2 bandjes en 2 krikken voor de deur vanwege kloterige achterwiel lagers. Als ik mijn goede humeur weer terug heb zal ik daar ook nog even wat over jeuzelen 🙂

Tot slot van deze aflevering (binnenkort meer maar moet nu eerst ff plat voor de buis) een foto van mijn nieuwe vriendin. Elke keer als ze me ziet barst ze in tranen uit van vreugde….. not !

Op deze leeftijd zijn ze nog wel lief 🙂

Gisteren was het weer zover. De eerste tractorpulling show na de winterstop. En zoals gewoonlijk begint dat elk jaar in de Ijsselhallen in Zwolle.

Na een hoop gebel met de zwagers, uiteindelijk als eerste klusje op nieuwjaarsdag via internet kaarten geregeld. 5 stuks. 1 voor mezelf, de rest voor zwagertje en nog wat trekker-idioten.

Nou is mijn zwagertje nooit ziek, en wat gebeurt er vandeweek ? Telefoontje, zwagertje ligt met bijna 40 graden koorts op bed. Die gaat echt niet mee….. Ok, dan gaan we met z’n vieren. 1 kaartje over………

Ben al om half 9 wakker, had beloofd om kwart over 9 een beste pot koffie klaar te hebben. Kwart over 9 komt, de koffie is klaar, geen trekker-idioten op de stoep. 20 over 9 geen trekker-idioten. Het gaat weer best…ha….

Het is bijna half 10 als er 2 man de oprit op komen lopen. Het hadden er 3 moeten zijn, maar nummer 3 heeft verdomd last van de rug, en dan is een paar uur zitten op koude houten bankjes wel wat teveel gevraagd.

Anway, de reden van de late komst is een losgesprongen koelwaterslang van de bmw, met als gevolg dat de snelweg tussen Heerenveen en Joure gehuld was in een dikke rookwolk. Er zat een slangklem los, en dus hoppa, al het koelwater op het hete motorblok. De boys hebben onderweg bij een tankstation voor 15 euro een vatje nieuwe koelvloeistof gekocht, slangklem weer aangedraaid en op naar Joure.

Na een hoop verhalen bij de koffie over dure koelvloeistof op naar Zwolle. Heb 2 tshirts aan, en de warmste trui die ik kon vinden, want vorig jaar was het verrekte koud. Bmw gestart, en op naar Zwolle. Bij Heerenveen komt er alleen nog maar koude lucht uit de kachel, dat is niet goed. Bij Meppel hebben we het idee dat de lucht iets warmer wordt, maar koud blijft ut. Voor Zwolle maar weer gestopt bij een tankstation. Vaatje van het koelvloeistof is leeg.

Maar weer een vatje koelvloeistof halen. 4 liter Shell radiateur vloeistof, en dat voor maar 23 euro !!!!

Bijvullen maar….. wanneer we aan het einde van de middag weer naar huis gaan is het wel prettig om een werkende kachel te hebben.
Vullen, ontluchten. Vullen, ontluchten. Na bijna 3 liter vloeistof kan er nix meer bij, het kacheltje is heerlijk warm, wat let ons.

De 2 kaartjes die we over hebben raken we in notime kwijt.

De show is Zwolle is gaaf. Duizenden pk´s, bier, broodjes hamburger en nierstenen die ter plekke worden vergruizeld.

Voor de mensen die er niet zijn geweest ff een foto….
Op naar de Ahoy(eind februari)